Bugün ki ikinci yarıda oynadığımız harika futbol çubukluya gönül veren herkesi memnun etmiştir.Sow un önlenemez yükselişi, Kuyt ın 90 dakika boyunca bitmeyen azimli mücadelesi,Sezer in küçük mücahit tadında ortaya koyduğu yürek,daha kasım ayında 30. resmi maçını oynayan Hasan Ali nin Gökhan Gönül esintileri ve daha pek çok şey mutlu etti bizleri.Ama beni en çok mutlu eden şey en kötü zamanlarda bile şahsen arkasında durduğum ve laf olsun diye değil gerçekten uzun yıllar futbol aklımız olmaya devam etmesini istediğim Aykut Kocaman ın gülen gözleri ve bazı şeyleri başarmanın memnuniyiyetinin yüzüne yansımasıydı.
Aykut Hoca kısa bir süre önce takımların 'hoca takımı 'haline gelmesi gerektiğini belirtmişti.Bence de bu uzun vadede başarı için gerekli bir olgu.Eğer Fenerbahçe bir hocanın, bir adamın takımı olacaksa bu en çok KOCAMAN bir Fenerbahçeli Aykut Hocaya yakışır.Bu gecede hem içerden hem de dışardan en azından daha az engelle karşılaşırsa hocanın takımının çok yakında sahada olacağını gördük.Hocamızın ve takımımızın arkasında duralım.Güzel günler göreceğiz güneşli günler . . .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder